به گزارش پایگاه خبری رسالت، امروز پنجشنبه مورخ 30/5/1393 حضرت آیت الله صالحی در اجلاسیهای با اساتید و مدیران مدارس سرتاسر افغانسان در حوزه علمیه رسالت کابل دیدار و گفتگو نمود.
در این دیدار آیت الله صالحی با بیان اینکه به شهادت تاریخ، افغانستان عزیز مرکز علم و فرهنگ و تمدن اسلامی بوده است. افغانستان با بخشهای هرات و غزنی و کابل از پیشینه درخشان برخوردار است. مردم این سرزمین به دلیل داشتن استعدادهای درخشان، سخت کوش وعقلانیت گرا پس از ظهور اسلام گامهای بلندی را در عرصه آموزش و پرورش برداشت و شهرها و مناطق مختلف آن از جمله بلخ باستان، هرات باستان و غزنی باستان با سابقه تمدن و زمینههای فرهنگی که داشتند، توانستند کانونهای مهم تربیتی و آموزشی گردند. ابوالقاسم ضحاک بن نزاحم بلخی که از شاگردان و اصحاب حضرت سجاد(ع) بود متوفای 105 (هـ .ق) حدود سه هزار جوان و نوجوان پسر و هفتصد دختر را تریت نموده و تعلیم داده است. سهل بلخی که در قرن سوم میزیسته عالم و معلم جوانان و کرسی تدریس داشته است؛ پسرش احمد بن سهل معروف به ابوزید بلخی متولد 235 هجری از ادیبان معروف و فیلسوفان نامدار بوده. افغانستان شخصیتهای فراوانی علمی و فرهنگی به امت اسلام تحویل داده و به جامعه بشری ارائه داده مثل آخوند خراسانی صاحب کفایه ابوعلی سینا بلخی ابوریحان بیرونی مولانا جلال الدین بلخی سید جمال الدین افغانی و در دوران معاصر هم علمای نامدار تا حد مرجعیت در حوزههای علمیه درخشیدند و فعلا در حوزات علمیه قم، مشهد، نجف محققین و مولفین، پژوهشگران، مبلغان و استادان به عنوان سرمایه بزرگ این ملت مسلمان تبلور کردهاند؛ کثر الله امثالهم.
و همین قسم نقش علماء افغانستان در دو تهاجم ظالمانه بر ملت مظلوم افغانستان؛
1- تهاجم نظامی شوروی سابق، ارتش سرخ با همه امکانات نظامی پیشرفته از زمین و هوا ملت افغانستان را مورد حمله قرار داد. با درس ضد الهی و چکش ضد خلقی به جان ملت افغانستان حمله کرد که در این تهاجم ملت مسلمان افغانستان با رهبری علما به دفاع برخاستند و علما بودند که با ذکر آیات و روایات و اهمیت دفاع و نفوذ مردمی که داشت سیلی خروشان از این ملت را از مساجد و تکایا بسیج نمودند و دشمن را با ذلت و خواری و قبول شکست از کشور خارج نمودند و گوی سبقت را در منطقه از آن خود کردند.
2- تهاجم فرهنگی که از در و دیوار این کشور میبارد، دین گریزی و دین ستیزی را با زر و زور و تزویر سرلوحه برنامه خود قرار دادند. انجوها، موسسات و تلویزیونها با مصارف گزاف به مبارزه دین اسلام برخاستند. اینک نقش علماء در دفاع در حفظ و حراست از دین و ناموس وطن در همه ابعاد باید هر چه بیشتر برجسته شود و در همه شئون تبلیغی و تدریسی فعالیتهای اجتماعی پررنگ شود و خود را مسلح به اسلحه تبلیغاتی روز نموده؛ در عمل و در افعال و در اقوال خود به دفاع جانانه مهیا نمایند و در همه زمینهها تحول کیفی و کمی ایجاد نموده، تحرک موثرتری را ایجاد نمایند. ولی از همه مهمتر باید همه حرکات و فعالیتهای علماء از تدریس و تبلیغ و تألیف در راستای تحصیل رضای الهی باشد. «والذین جاهدوا فینا» را در نظر داشته باشند به دور از تعصبات و اختلافات متحد و منسجم و با تحمل یکدیگر بدون رقابت ناسالم و حذف طرف، تحمل پذیری داشته باشند. «طوبی لمن اخلص لله عمله و سیرته و قوله و فعله و صمته» و با اخلاق حمیدهی علمایی که علی(ع) فرمود: «لو کنا لا نرجوا جنة و لا ناراً ولا ثواباً و لا عقاباً لکان ینبغی لنا ان نطلب مکارم الاخلاق» به انجام وظیفه بپردازند. و در پایان به مناسبت شهادت رئیس مذهب ششمین ستاره درخشان آسمان ولایت، روایتی را از آن حضرت به عنوان مسک ختام به عرض برسانم.
عن معاویة بن وهب قال سمعت ابا عبدالله الصادق(ع) یقول «اطلبوا العلم و تزینوا معه بالحلم و الوقار و تواضعوا لمن تعلمونه العلم و تواضعوا لمن طلبتم منه العلم و لا تکونوا علماء جبارین فیذهب باطلکم بحقکم».